Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

Επιστολή Δ. Κασκαντίρη: Καλό Καλοκαίρι

Ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Μιλιούνια ο κόσμος γυρίζει γύρω γύρω σαν τις σκνίπες το δειλινό. Κοιμάται, τρώει, πίνει, φωνάζει, βρίζει, κλαίει, παρακαλάει, τραγουδάει, μερακλώνεται. Κανένας δεν είναι ίδιος με τον άλλον. Καμία στιγμή δεν είναι ίδια με την άλλη. Μερικοί την περνάνε ζάχαρη άλλοι τα βγάζουν δύσκολα και όλοι περιμένουν ή ψάχνουν να τη βρουν γενικά. Το τι ψάχνουν να βρουν έχει πολλές ονομασίες. Εγώ διάλεξα ένα απλό και περιεκτικό όνομα. Σε αυτό μέσα χωράνε όλα όσα σε κάνουν να περνάς καλά. Μην κοιτάς που το έχουν χρησιμοποιήσει έτσι που να ακούγεται μπανάλ. Πάντα θα λέει αυτό που σημαίνει. Να ξυπνάς το πρωί και να χαίρεσαι που είσαι ζωντανός. Να έχεις ψυχική ηρεμία. Να επηρεάζεσαι όσο γίνεται λιγότερο από τις μεταβολές του περιβάλλοντος. Να φτιάξεις τον δικό σου παράδεισο και να μην κινδυνεύσεις να σε διώξει κανένας. Κι ο παράδεισος δεν είναι ίδιος για κάθε άνθρωπο. Εγώ σαν ΤΖΙΜΗΣ έτσι και σουλατσάριζα άσκοπα στον παράδεισο του Αδάμ και της Εύας θα είχα πεθάνει από ανία και όχι μόνο θα έτρωγα τον καρπό αλλά οτιδήποτε χρειαζόταν για να γίνει και λίγο νταβαντούρι σε αυτή τη ζωή. Για αυτό μην περιμένετε οδηγίες για τους ναυτιλομένους ούτε συμβουλές καθηγητή κατηχητικού. Πέντε πράγματα που είδα ή έζησα θα σας πω. Αν θες καλύτερα να σας ψυλλιάσω ώστε να προλάβετε μερικά πράγματα που μπορεί να σας ξεστρατίσουν από αυτό τον δρόμο. Και εκεί βρίσκεται το κουμπί. Πολλά από τα ανθρωπάκια δεν την ψάχνουν καθόλου. Και θα μπορούσε να πει κανένας μαγκιά τους. Έλα όμως που έχουν και μούρη να την περιμένουν και αυτή να μην έρχεται και πέφτουν στα "άδικη κενωνία" και οι έτσι είναι κωλόφαρδοι ενώ εμείς όλο γκίνια και τέτοια. Αυτοί ΤΖΙΜΗ ΜΟΥ θέλουν ντε και καλά να κερδίσουν χωρίς να έχουν αγοράσει λαχείο. Που πας ρε νυχτωμένος περί τη ζωή; Έτσι ερήμην θα τη βγάλεις; Αυτοί την ψάχνουν μεν, σε λάθος μεριά δε. Είναι σαν την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων που ρώτησε να της δείξουν το δρόμο και όταν τη ρώτησαν που θέλει να πάει, είπε: Δεν ξέρω. Ε! Τότε είσαι στο σωστό δρόμο της είπαν. Ο πιο συνηθισμένος λαθεμένος δρόμος είναι ο πιο...απλοϊκός.
Σε ερώτηση στον Αντιπρόεδρο και Γενικό Γραμματέα του Σωματείου μου (ΠΕΠ Τραινοσέ),
α) Για ποιο λόγο έγινε η εκπαίδευση στους συναδέλφους μας και τι σκοπό έχει αυτή τη στιγμή που άλλοι ενώ είναι έτοιμοι να προσφέρουν δουλεύουν άσκοπα, χωρίς αντικείμενο;
β) Τι όφελος έχει ο αποδεκατισμένος κλάδος μας ως προς τον αριθμό των συναδέλφων που θα έλθουν για να αναλάβουν τα καινούργια καθήκοντά τους;
Δεν μου απάντησαν και από ότι κατάλαβα ήταν σα να μου έλεγαν "Δουλειά στα γηρατειά και τόπο στα νιάτα". Τους συστήνω σε όλους διότι η στιγμή η μεγάλη από ημέρα σε ημέρα έρχεται να έχουν ανοιχτά τα κινητά τους τηλέφωνα. Αισθάνομαι ότι είμαι ένα μεγάλο κορόιδο διότι το ψέμα στην αρχή παρηγορεί, μετά γίνεται συνήθεια, αλλά στο τέλος μαχαίρι. Στις δυσκολίες οι έξυπνοι τις παραδέχονται, οι πονηροί τις δικαιολογούν και οι ηλίθιοι επιμένουν. Προτείνω, για τον ΤΖΙΜΗ το γράφω αυτό, την Τετάρτη και Παρασκευή τα νύχια μου να μη κόψω και την Κυριακή να μην λουστώ αν θέλω να προκόψω. Τελειώνοντας να σας ευχηθώ καλές διακοπές.

Κασκαντίρης Δημήτριος
ΓΠΑ/ΑΙΡ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια τα οποία είναι υβριστικά, προκλητικά ή συκοφαντικά θα διαγράφονται. Εγκρίνονται μόνο τα μηνύματα στα οποία εκφράζονται υγιείς απόψεις και προωθείται ουσιαστικός διάλογος.
@ Την νομική ευθύνη των σχολίων την έχουν οι ίδιοι οι σχολιαστές.