Λίγο πριν την τελική ευθεία του σιδηρόδρομου

Η ΠΛΗΡΩΣ υπόγεια χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής από το Ρίο μέχρι το νέο λιμάνι είναι και η πλήρως επιθυμητή λύση, προκειμένου να μην αποβεί ο εκσυγχρονισμός σε βάρος των λειτουργιών της πόλης και της εικόνας του μετώπου της, αλλά και για να αξιοποιηθεί στο έπακρο η παραθαλάσσια ζώνη.

ΕΥΧΗΣ ΕΡΓΟ είναι η πλήρως επιθυμητή λύση να αποδειχθεί και τεχνικοοικονομικά εφικτή. Αυτό δεν είναι ζήτημα καλών προθέσεων. Για να αποδειχθεί η εφικτότητα, πρέπει και να μελετηθεί η λύση αυτή. Μπορεί η απόλυτη υπογειοποίηση να αποτελεί σημαία, σύνθημα και εκ των ων ουκ άνευ όρο για την πόλη, αλλά πρέπει και να δέσει από τεχνική άποψη. Αυτό μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί.

Η «Π», μολονότι στην πόλη μας είναι ριψοκίνδυνο να αναδεικνύεις και τις προσεγγίσεις που δεν συμπλέουν με τον συρμό, έχει επανειλημμένα προβάλει τεχνοκρατικές επιφυλάξεις γύρω από τη συμβατότητα του στόχου της ολοκληρωτικής υπογειοποίησης ως προς την ιδιοσυστασία του υπεδάφους. Η τελευταία δεν εξαρτάται από ιδεολογικές και πολιτικές ταυτότητες και θέσεις, φυσικά, άλλο αν η πολιτεία οφείλει στην κοινωνία της τρίτης πόλης να εξαντλήσει κάθε περιθώριο ώστε το νέο τρένο να πλήξει στο ελάχιστο αναγκαίο το παραλιακό μέτωπο της Πάτρας.

Ο ΚΑΙΡΟΣ περνάει και το τρένο προχωράει χωρίς να ξέρουμε όλη την αλήθεια. Κυβερνήσεις πήγαν και ήρθαν, αλλά το έργο δεν έχει ολοκληρωτικά εξεταστεί πλήρως, υπεργείως και υπογείως. Και δεν έχει επισήμως κοστολογηθεί, παρά με πιθανολογήσεις και υπολογισμούς θεωρητικούς.

ΑΥΤΑ, ΓΙΑ ΝΑ λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Οσο ριψοκίνδυνο και αν είναι αυτό. Διότι πρωτίστως είναι υπεύθυνο.

pelop.gr